برخورد مناسب در مقابل رفتار بد والدین سالخورده
خشم و عصبانیت
افزایش سن و بیماری می تواند موجب کم حوصله شدن افراد سالخورده شود، آنها زود صبرشان تمام میشود و خیلی زود عکس العمل نشان می دهند. اگر چیزی مخالف میلشان باشد ممکن است از کوره در بروند و حتی سر اطرافیان فریاد بزنند.
چه باید بکنید:
سعی کنید علت خشم را شناسایی کنید. فرایند پیری ساده نیست. برای افراد سالخورده که با درد مزمن زندگی می کنند و دوستان بسیاری را از دست داده اند، خشمگین شدن امری طبیعی است. بیماری آلزایمر که موجب زوال عقل می شود باعث می شود که بیمار کنترل کامل بر کلمات و رفتار خود نداشته باشد. به عنوان یک پرستار سالمند بهترین کاری که می توانید انجام دهید این است که از کنار آن به آرامی عبور کنید و بر عصبانیت آنها سخت نگیرید. سعی کنید روی نقاط مثبت تمرکز کنید و برای اینکه تاثیر منفی روی شما نگذارد بعد از عصبانیت آنها کمی در معرض هوای آزاد قرار بگیرید یا با یک دوست صحبت کنید تا جو منفی بر شما حاکم نباشد.
مقاومت در برابر دوش گرفتن
سالمندان گاهی از دوش گرفتن، تعویض لباس و انجام امور بهداشت شخصی فرار می کنند، یک دلیل آن می تواند افسردگی باشد و دلیل دیگر آن کنترل زیاد توسط مراقب و فرزندان، از آنجایی که سالمندان کنترل امور زندگی از دستشان کم کم در می رود، با مشاهده کنترل دیگران، مقاومت نشان می دهند. همچنین ممکن است علت آن کاهش حواس بینایی و بویایی باشد. افراد سالخورده کمتر متوجه بوی بد بدنشان میشوند و کمتر آلودگی های روی لباسهایشان را می بینند. یک دلیل دیگر ترس است. ترس از سقوط و لغزش در حمام و اینکه آنها خجالت میکشند درخواست کمک کنند.
چه باید بکنید:
هنگام حمام کردن سالمندان باید نکاتی را در نظر گرفت. اولین گام این است که علت مقاومت در برابر حمام رفتن مشخص شود. اگر سالمند به خاطر افسردگی حمام نمی رود باید با پزشک صحبت کرد و داروهای ضد افسردگی در این مورد می توانند کمک کنند. اگر دلیل حمام نرفتن شرم و خجالت می باشد، باید از یک مراقب حرفه ای کمک گرفت تا بتواند این کار را بدون ایجاد حس خجالت در سالمند انجام دهد.
اگر از سقوط و لغزش می ترسد، راه حل آن خرید انواع وان ها و صندلیهای مخصوص و دوش می باشد. به آنها برای انجام یک حمام کامل اصرار نکنید، ابتدا از آنها بخواهید که اجازه دهند صورتشان را تمیز کنید و کم کم دیگر قسمتها را هم بشویید. در حین حمام با آنها گپ بزنید و توضیح دهید مشغول چه بخشی از شستشو هستید تا احساس آرامش بکنند. اینکه والدین شما تمیز باشند بسیار خوب است اما باید کمی هم انتظارات خود را واقع بینانه کنید و استاندارد های خود را پایین بیاورید.
زبان توهین و نظرات ناخوشایند
مراقبت از والدینی که کمک قبول نمی‌کنند بسیار دشوار است. گاهی سالمند از الفاظ زشت استفاده میکنند و به مراقب یا فرزندان و خانواده خود توهین آمیز حرف میزنند. این اتفاق وقتی در جمع می افتد شرم آور است و موجب خجالت فرزندان می شود و وقتی در محیط خصوصی این اتفاق می افتد، موجب آسیب روحی مخاطب می شود.
چه باید بکنیم؟
این علام می تواند نشانه شروع آلزایمر باشد، همچنین گاهی عفونت مجاری ادراری می تواند باعث تغییرات رفتاری مانند آشفتگی باشد. باید برای آنها یک سری قوانین تعیین کنید و به آنها صراحتا بگویید این رفتارشان را تحمیل نمی کنید.مخصوصا در جای عمومی. کمی احساس گناه دادن نیز شاید موثر باشد، اینکه مثلا به او بگویید پدر اگر مادر اینجا بود از این لحن حرف زدن شما ناراحت میشد و یا اینکه آیا شما دوست دارید این الفاظ را از زبان نوه های خود بشنوید و به آنها یادآور شوید نوه ها به شما به عنوان یک الگو نگاه می کنند و با این کلمات ناخوشایندی که استفاده میکنید به آنها نیز مجوز استفاده می دهید.
هذیان گفتن
هذیان گفتن می تواند در افراد سالخورده به صورت های مختلفی باشد. مثلا ممکن است آنها فرزندان یا مراقب خود را به دزدی متهم کننند. مردم یا چیزهایی که نیستند را ببینند، یا ادعا کنند کسی میخواهد به آنها آسیب بزند، این رفتارها می تواند برای مراقبین دشوار باشد.
چه باید بکنیم:
هذیان ها و توهمات در سالمندان علائم هشدار دهنده جدی جسمی یا روحی هستند. حتما در این مورد سریعا با پزشک صحبت کنید. هذیان گویی ممکن است از اثرات جانبی مصرف یک دارو باشد که نیاز به بازنگری توسط پزشک معالج دارد.
اغلب اوقات پارانویا و توهم ها با زوال عقل و بیماری آلزایمر همراه است، متخصصان می گویند بهترین عکس العمل این است که با جریان حرکت منید و سعی نکنید که آنها را متقاعد کنید دچار توهم شده اند. هر وقت به دلیل توهمات دچار ترس و وحشت شدند، سعی کنید آنها را آرام کنید تا احساس ایمنی داشته باشند. به آنها بگویید کنارشان هستید و نمی گذارید خطرهایی که حس می کنند آسیبی به آنها برساند.
وسواس های عجیب و غریب
صرفه جویی در مصرف دستمال کاغذی، نگرانی دائمی در مورد زمان مصرف داردها، بررسی مداوم پوست و … می تواندنشانه های وسواس فکری و رفتاری باشد. این وسواس ها می تواند زندگی روزمره سالمند و مراقب را مختل بکند.
چه باید بکنیم:
رفتارهای وسواسی سالمندان را به عنوان یک نشانه ببینیم و نه به عنوان یک نقص شخصیتی. رفتارهای وسواسی ممکن است به اختلالاتی مانند اضطراب، افسردگی، زوال عقل و سایر اختلالات عصبی مربوط باشد. در این مورد با پزشک صحبت کنید تا با تجویز دارو به حل این مشکل کمک کند.
محرک هایی که رفتار وسواسی والدین را تحریک میکند، کم کنید. برای مثال اگر احساس میکنند پوستشان دائما خشک است، آن را مرطوب نگه دارید که از خارش مداوم جلوگیری کنید و یا اینکه با پوشاندن لباسهای پوشیده جلوی خاراندن بیش از حد یک موضع را بگیرید. در مورد رفتارهای وسواسی پرت کردن حواس و مشغول کردن سالمند به اموری که به آنها علاقه مند است می تواند به کاهش وسواس کمک کند.