آشنایی با بیماری اسکیزوفرنی یا شیزوفرنی

یک اختلال مزمن مغزی که کمتر از 1% جمعیت دنیا به آن مبتلا هستند اسکیزوفرنی است، از مهم ترین نشانه های این بیماری هذیان گفتن، توهم زدن، بی نظمی در حرف زدن، مشکل های فکری و انگیزه نداشتن است، با توجه به چیز هایی که گفته شد، اگر درمان مناسب انجام گیرد، بیشتر علائم این بیماری تا حد خیلی زیادی بهبود پیدا می کند و احتمال شدید شدن آن و عود آن کم می شود، در ادامه ی این مقاله نکته های مفیدی را برای کسانی که از بیماران مواظبت می کنند را ذکر می کنیم، اگر این مقاله را بخوانید شما را با بیماری روان گسیختگی آگاه می کند و موجب می شود که شما بتوانید بهتر از فرد بیمار نگهداری و مواظبت کنید.

اسکیزوفرنی همان شیزوفرنی است که یک بیماری روانی است و اکثرا به شکل توهم و تغییر در رفتار و خلق و خو خودش را نشان می دهد، کسانی که تحت اثر مواد مخدر هستند به بیماری اسکیزوفرنی مبتلا می شوند، افسردگی با بیماری اسکیزوفرنی ممکن است همراه باشد و یک نوع از بیماری روان گسیختگی است.

علل اسکیزوفرنی

اسکیزوفرنی یکی از بیماری های روانی است که هم علل محیطی و هم علل ارثی در آن تاثیر گذار هستند، مصرف مواد مخدر میتواند بسیاری از افردا را به این بیماری مبتلا کند.

علل محیطی شامل فقر، بیکاری طولانی مدت، بی خانمانی، تغذیه نامناسب مادر در دوران بارداری، سن والدین و عفونت های خاصی است که افراد به آن ها مبتلا می شوند، مبتلا بودن پدر یا مادر و وابستگان خونی از علل ارثی این بیماری شناخته می شوند

شیزوفرنی یا اسکیزوفرنی چیست؟

یک اختلال روانی جدی بیماری اسکیزوفرنی است که در آن فردی که به این بیماری مبتلا است واقعیت را به شکل غیر عادی تفسیر می کند، این بیماری احتمال دارد موجب شود که ترکیبی از توهم، هذیان گفتن و مشکل های فکری و رفتاری شود که ساز و کار و عملکرد روزانه را مختل می کند و توانایی از پای در آوردن بیمار را دارد، بیشتر در افراد بزرگسال به وجود می آید و می شود گفت که شاید در کودکی هم همراه با فرد بوده است، کسانی که وظیفه ی نگهداری از سالمند را دارند و یا پرستار کودک هستند در ادامه ی مقاله ما را همراهی کنند زیرا نکته های زیاد و جذابی را می گوییم که کمک بسیاری به شما می کند، اگر به خدمات پرستاری نیاز داردی با شماره های موجود در سایت با ما تماس بگیرید.

چند نوع اسکیزوفرنی داریم?

با توجه به نشانه هایی که فرد بیمار از خودش نشان می دهد، 5 نوع متفاوت اسکیزوفرنی موجود است:

1. نوعی از این اسکیزوفرنی که بیشتر در نوجوانان یا جوانان دیده می شود اسکیزوفرنی پارانوئید یا شیزوفرنی پارانوئید است و مشابه روان پریشی می باشد، در این نوع اسکیزوفرنی، فرد افکاری توهمی و هذیانی دارد همانند این که کسی می خواهد به فرد آسیب بزند.
2. اختلال اسکیزوافکتیو موقعی اتفاق می افتد که فرد بیمار علاوه بر این که اسکیزوفرنی و افسردگی دارد با اختلال دو قطبی هم درگیر است، به همین خاطر، فردی که به این اختلال دچار است طیف گسترده ای از این علائم و نشانه ها همانند علائم شیدایی، افسردگی و علائم عمومی که با اسکیزوفرنی ارتباط دارد را نشان می دهد.
3. شکل نادر و کم پیدای اسکیزوفرنی، اسکیزوفرنی کاتاتونیک است که نشانه های آن اکثرا از کار ها و عامل های فیزیکی این افراد قابل تعیین و تشخیص است تا افکار آن ها، افرادی که به این اختلال دچار هستند بیشتر با انسان هایی اشتباه گرفته می شود که تحت اثر الکل یا مواد مخدر هستند.
4. اسکیزوفرنی آشفته که بیشتر با نام هبفرنی شناخته می شود در افراد 15 تا 25 ساله رایج است و شیوع دارد، کسانی که به این اختلال مبتلا هستند بیشتر در مهارت های شناختی خود همانند حافظه، مهارت های حرکتی، دامنه توجه و هوش خود دچار مشکل هستند.
5. خفیف ترین نوع این بیماری اسکیزوفرنی باقیمانده است، در این شکل از اختلال فرد نشانه های مثبت اسکیزوفرنی پارانوئید همانند توهم و تفکر هذیانی ندارد ولی نشانه های منفی همانند عدم ابراز احساسات و حرف های عجیب و غریب را از خودشان بروز می دهند.

اسکیزوفرنی چه علائمی دارد؟

علائم شیزوفرنی به سه دسته عمده زیر تقسیم می‌شوند:

• علائم مثبت:

توهم، همانند به گوش رسیدن صداها یا دیدن چیزهایی که وجود خارجی ندارند، پارانویا و یا تحریف ادراکات، رفتار ها و باور ها

• علائم منفی:

از دست دادن یا کم شدن توانایی شروع برنامه‌ ها، حرف زدن، ابراز احساسات کردن یا لذت بردن

• علائم بهم ریختگی:

اختلال در فکر ها و حرف زدن ها، مشکل در فکر کردن به راه منطقی و بعضی وقت ها نشان دادن رفتار های عجیب و غریب یا حرکت هایی که طبیعی نیست.

• علائم شناختی:

علائم شناختی می تواند جزو علائم مثبت و یا منفی باشد و می توانند روی فرایند های فکری تاثیر گذار باشند، ارتباطات برای فرد دشوار می شود و توانایی تمرکز، حافظه و … با اختلال رو به رو می شوند.

• علائم عاطفی: 

علائم عاطفی معمولا شامل علائم منفی هستند، بی احساسی یکی از اصلی ترین علائم عاطفی این بیماری است.

مهم‌ترین و اصلی‌ ترین علائم اسکیزوفرنی

کژپنداری یا هذیان (Delusions)

خطای حسی (Hallucinations)

بیماران مبتلا به اسکیزوفرنی دچار خطای حسی می شوند و حس شنوایی شان بیش از همه حس ها درگیر می شوند، این بیماران دچار توهم های دیداری و شنیداری شده و ممکن است برخی از مبتلایان به اسکیزوفرنی انواع خطاهای حسی و توهمات گسترده ای را به صورت همزمان تجربه کنند.

اختلالات فکری

بیماران مبتلا به اسکیزوفرنی دچار اختلال فکری هستند و ممکن است سخنان غیر قابل فهم داشته باشند و همگام حرف زدن از یک موضوع به موضوع دیگری بروند.

تشخیص اختلال اسکیزوفرنی آیا ممکن است؟

آزمایش یا اسکنی موجود نیست که توانایی ثابت کردن روان گسیختگی یا شیزوفرنی افراد را داشته باشد، تنها روانپزشک بعد از ارزیابی کردن کامل روانپزشکی می تواند تشخیص دهد که فرد بیمار است، همچنین علائم و نشانه های بیمار باید حداقل به مدت 1 ماه ادامه داشته باشد تا پزشک اختلال فرد را بتواند تشخیص دهد، چند اختلال دیگر هم موجود است که نشانه های آن با نشانه های اسکیزو فرنی همپوشانی دارد و این مسئله باعث می شود تشخیص صحیح سخت شود.

برای پیشگیری از اسکیزوفرنی چه باید کرد؟

اصلا راه و روش قابل اعتمادی برای پیشگیری از این اختلال وجود ندارد ولی مراحل درمان را طی کردن می تواند به جلوگیری از پیشرفته تر شدن بیماری کمک کند، اضافه بر این، محققان و دانشمندان بر این باور هستند و امید دارند که تحقیق و آزمایش های جدید اطلاعات مفید تری را درباره ی عوامل خطر ابتلا به این اختلال و روش های تشخیص دادن آن و درمان آن را ارائه بدهند.

درمان اسکیزوفرنی آیا وجود دارد؟

برای درمان کردن این اختلال اصلا درمانی وجود ندارد ولی با استفاده کردن از راه های درمانی، می شود علائم این بیماری را کم کرد و احتمال شدید شدن و عود دوباره ی آن را کم کرد، تجربه هر فردی از بیماری اسکیزوفرنی فرق دارد، در نتیجه درمان و بهبود افراد طبق شرایط فرد بیمار تجویز و توصیه می شود.

از هر 10 نفری که به بیماری اسکیزوفرنی دچار هستند، 1 نفر احتمال دارد با انجام دادن راه های درمانی، بهبودی پایداری داشته باشد و از هر 5 نفر احتمال دارد 1 نفر بهبود و درمان خوب و زیادی را در نشانه ها و علائم را تجربه کند، تقریبا نصف کسانی که به این اختلال دچار هستند می توانند با استفاده کردن از  راه های درمانی که وجود دارد، مشکلات خودشان را با عنوان یک اختلال طولانی مدت مدیریت می کنند، رایج ترین درمان هایی که برای این اختلال تجویز می شود، دارو درمانی و گفتار درمانی هستند.

• پزشک معمولا در روش دارو درمانی از داروهای ضد روان پریشی برای درمان این اختلال استفاده می کند، این دارو ها توانایی کم کردن علائم را دارند.
• در راه گفتار درمانی که بعضی اوقات با عنوان درمان روانی اجتماعی از آن یاد می شود به فرد بیمار کمک می کند تا بیشتر افکار و رفتار های خود را بفهمد و متوجه شود.

اسکیزوفرنی ارثی است؟

یکی از عوامل خطر ابتلا به شیزوفرنی ژنتیک است، افراد متخصص چون بیشتر کسانی که به این اختلال دچار هستند دارای سابقه خانوادگی هستند این نتیجه را یافته اند ولی کلا تصور نمی شود که هیچ گونه ژن مسئولیت ایجاد این اختلال را داشته باشد، به احتمال زیاد ترکیب های متفاوتی از ژن ها، انسان ها را در برابر این اختلال آسیب پذیرتر می کنند، با توجه به این موضوع، این ژن ها را داشتن لزوما به معنی این نیست که شما به این اختلال دچار خواهید شد.

آیا اسکیزوفرنی خطرناک است؟

اکثر کتاب ها و فیلم هایی که مشهور هستند افراد مبتلا به این اختلال و بقیه ی بیماری های روانی را افرادی خطرناک و خشن نمایش می دهند ولی این فکر معمولا صحیحی نیست، بیشتر کسانی که دچار اسکیزوفرنی هستند افرادی خطرناک و خشن نیستند و از خودشان هم رفتار پرخطر نشان نمی دهند، این افراد معمولا ترجیح شان بر این است که از جامعه کنار بروند و تنها به زندگی خود ادامه دهند، تنها زمانی این افراد از خودشان رفتار های خشن نشان می دهند که به نقطه روان پریشی رسیده باشند یا از این که اطرافیان آن ها را تهدید کنند می ترسند، استفاده از الکل یا مواد مخدر می تواند این حالت را شدید کند، از طرف دیگر ممکن است این افراد برای خودشان هم خطرناک باشند، مهم ترین عاملی که باعث مرگ زودرس در افراد مبتلا به این اختلال وجود دارد خودکشی است.

کلام آخر

در چند دهه اخیر بیماری های روانی رواج یافته است، ما در این مقاله درباره ی بیماری اسکیزوفرنی حرف زدیم که اکثرا با توهم، هذیان‌ گویی و مشکلات فکری و رفتاری و مختل شدن عملکرد روزانه خودش را نشان می دهد، این اختلال دارای انواع گوناگونی است مانند اسکیزوفرنی پارانوئید، اختلال اسکیزوافکتیو، اسکیزوفرنی کاتاتونیک، اسکیزوفرنی آشفته، اسکیزوفرنی، که روش های درمان و علائم و نشانه های متفاوتی را دارد و شما می توانید نظرات و تجربه های خود را درباره ی این بیماری با ما به اشتراک بگذارید و رضایت خود از مقاله را با امتیاز به ما نشان دهید.