اختلال دو قطبی یا بیماری افسردگی شیدایی

نوعی اختلال روانی که موجب تغییر غیر عادی در خلق و خو، انرژی، سطح فعالیت، تمرکز و توانایی انجام دادن کارهای روزمره فرد می شود، اختلال دو قطبی است که به نام بیماری افسردگی شیدایی شناخته شده است، در این بیماری 3 نوع اختلال وجود دارد، هر 3 نوع این بیماری تغییرات آشکاری در خلق و خو، انرژی و سطح فعالیت دارد.

تغییرات خلقی از دوره هایی که فرد تحریک می شود و پر انرژی است و معروف به اپیزود های جنون است تا دوره های خیلی ناراحت، بی تفاوت یا ناامید که معروف به دوره های افسردگی است تغییر می کند، دوره ای از این بیماری که زیاد شدید نیست هم به عنوان دوره ی هیپومانیک نیز شناخته می شود.

اما ما در این مقاله در مورد اختلالت دو قطبی به گفت و گو می پردازیم که شامل انواع، علائم، نشانه ها، روش درمان و … است و شما می توانید نظرات  خود را برای ما بفرستید که مقاله را بهتر کنیم و به افراد بسیاری کمک شود.

اختلال دو قطبی
اختلال دو قطبی

اختلال دو قطبی چیست؟

این اختلال در حقیقت یک بیماری است که با بهداشت روانی ارتباط دارد و موجب تغییرات خلقی زیادی که شامل تغییر روحی و رفتاری که پایدار نیست در زیاد شدن احساس(هیپومانیا یا شیدایی) و کم شدن سطح واکنش و ابراز کردن احساسات (افسردگی) است.

معمولا افرادی که این بیماری را دارند، همواره در یکی ار حالت های روحی افسردگی یا شیدایی هستند، در نتیجه زمانی که در حالت روعی غیر مساعد هستند، احساسات شدید افسردگی، غمیگینی یا نا امیدی دارند و به همین دلیل نمی خواهند در بیشتر فعالیت ها شرکت کننند، زمانی که خلق و خوی این افراد به طرف شیدایی یا هیپومانیا است، احتمال دارد احساس سرخوشی، انرژِی زیاد یا تحریک پذیری غیر عادی داشته باشند، این تغییر به وجود آمدن در خلق و خوی این افراد ممکن است روی خواب، میزان انرژی، سطح فعالیت، قضاوت، رفتار و توانایی تفکر این افراد اثر بگذارد.

تغییرات خلقی در این افراد احتمال دارد خیلی کم یا چندبار در طول سال اتفاق بیفتد، خیلی از افراد در فاز های مختلف این اختلال بعضی از علائم عاطفی را شدید تر از حد نرمال تجربه می کنند و بعضی دیگر احتمال دارد هیچ نشانه ای را تجربه نکنند.

درست است که این بیماری همیشه و تا آخر عمر به همراه فرد است، اما کسانی که مبتلا هستند می توانند یک برنامه درمانی را دنبال کنند، تغییرات خلقی و بقیه ی علائم را نیز کنترل کنند، در بعضی موارد این بیماری با دارو و مشاوره تقریبا بهبود پیدا می کند ولی نه کاملا.

تماس با خدمات پرستاری سپید گستر
تماس با خدمات پرستاری سپید گستر

دو قطبی یا شیدایی

به نقل از nih – اختلال دوقطبی (که قبلاً بیماری شیدایی-افسردگی یا افسردگی مانیک نامیده می شد) یک بیماری روانی است که باعث تغییرات غیرعادی در خلق و خو، انرژی، سطح فعالیت، تمرکز و توانایی انجام کارهای روزمره می شود. سه نوع اختلال دوقطبی وجود دارد. هر سه نوع شامل تغییرات واضحی در سطح خلق و خو، انرژی و فعالیت هستند.

این حالت‌ها از دوره‌های رفتار بسیار «بالا»، هیجان‌انگیز، تحریک‌پذیر یا پرانرژی (معروف به دوره‌های شیدایی) تا دوره‌های بسیار «پایین»، غمگین، بی‌تفاوت یا ناامید (معروف به دوره‌های افسردگی) متغیر است. دوره های شیدایی کمتر شدید به عنوان دوره های هیپومانیک شناخته می شود.

انواع اختلال دو قطبی یا شیدایی

این اختلال روی سلامتی مغز و روان اثر می گذارد، این وضعیت همیشه با تغییر خلقی همراه است که منظم نمی باشد و می تواند روی انرژی و فعالیت های روزانه فرد تاثیر داشته باشد، در کل پزشکان تا به حال 4 نوع اختلال دو قطبی را کشف کرده اند:

  • دوقطبی نوع 1
  • دوقطبی نوع 2
  • اختلال سیکلوتیمیک
  • سایر انواع دوقطبی
اختلال دو قطبی
اختلال دو قطبی

علائم و نشانه بیماری دو قطبی

یکی از نشانه های این بیماری تغییرات و نوسانات شدید خلقی است، یک سمت این بیماری شیدایی و سر دیگر آن افسردگی است، کسانی که دچار این اختلال هستند معمولا علائم و نشانه های زیر را در هر دوره به مدت چند هفته تا چند ماه تجربه می کنند.

افسردگی: در طول دوره افسردگی، علائم ممکن است شامل موارد زیر باشد:

  • احساس غم، ناامیدی یا تحریک‌پذیری
  • کم شدن انرژی
  • مشکل در تمرکز و به خاطر سپردن چیزها
  • کم شدن علاقه به فعالیت‌های روزمره
  • احساس پوچی یا بی‌ارزشی
  • احساس گناه و ناامیدی
  • بدبینی نسبت به همه چیز
  • شک
  • هذیان‌گویی، توهم و تفکرات آشفته یا غیرمنطقی
  • کمبود اشتها
  • مشکل خواب
  • زود بیدار شدن
  • بروز افکار خودکشی
اختلال دو قطبی
اختلال دو قطبی

شیدایی: علائم مرحله شیدایی اختلال دوقطبی شامل موارد زیر است:

  • احساس سرخوشی، شادی یا خوشحالی بیش از حد
  • تند حرف زدن
  • زیاد انرژی داشتن
  • اهمیت دادن به خود
  • احساس شکل‌گیری ایده‌های جدید در ذهن و طرح‌ریزی برنامه‌های مهم
  • تحریک‌پذیری
  • هذیان‌گویی، توهم و تفکرات آشفته یا غیرمنطقی
  • کم شدن خواب و اشتها
  • انجام کارهایی که اغلب عواقب فاجعه باری دارند
  • تصمیم‌گیری‌های غلط یا گفتن حرف‌هایی که خارج از شخصیت فرد است و دیگران آنها را خطرناک یا مضر می‌دانند

بیماری دو قطبی در چه سنی خودش را نشان می دهد ؟

درست است که این بیماری می تواند در همه ی سنین اتفاق بیفتد ولی معمولا در نوجوانی و اوایل سن 20، تشخیص آن به شکل قطعی است، علائم این بیماری احتمال دارد در افراد مختلف فرق داشته باشد و همچنین در طول زمان نوع نشان دادن آن تغییر کند، احتمال دارد در هر سنی ساختار مغز در معرض این بیماری باشد، ناهنجاری در ساختار مغز یا ساز و کار های مغز می تواند این احتمال را زیاد کند.

اختلال دو قطبی
اختلال دو قطبی

عوامل ایجاد بیماری دو قطبی

دلیل این بیماری مشخص نیست، ولی عامل های زیادی در رخ دادن این بیماری موثر هستند که از آن ها می شود به مورد های زیر اشاره کرد.

  • تفاوت‌های بیولوژیکی

به نظر می آید تغییرات مغزی افرادی که این اختلال را دارا هستند پیچیده است، اهمیت این تغییر ها هنوز مشخص نشده است، ولی در آخر احتمال دارد به تعیین کردن دلیل های به وجود آمدن این بیماری کمک کند.

  • ژنتیک

بروز این بیماری در کسانی که خانواده و فامیل درجه یک آن ها به این بیماری دچار هستند، بیشتر دیده می شود، دانشمندان در حال پیدا کردن ژن هایی هستند که احتمال دارد در به وجود آمدن این بیماری به شکل ارثی نقش داشته باشند.

اختلال دو قطبی
اختلال دو قطبی

علت بیماری دو قطبی

به غیر از عواملی که گفته شد، چیز هایی وجود دارد که ریسک مبتلا شدن به این بیماری را زیاد می کنند، عامل هایی که احتمال دارد خطر مبتلا شدن به این بیماری را زیاد کنند یا این که به عنوان محرک برای شروع اختلال عمل کنند شامل موارد زیر است:

  • ابتلای یکی از بستگان درجه یک، مانند والدین یا خواهر و برادر به اختلال دوقطبی
  • استرس زیاد که به دلیل مرگ یکی از عزیزان یا اتفاق های  آسیب زا دیگر به بدن وارد می‌شود
  • مصرف مواد مخدر یا الکل

تاثیر اختلال دو قطبی بر مغز

با توجه به تحقیقاتی که انجام شده با اسکن ام آر آی برای بیش از 2000 بیمار نشان داده شده که مغز افرادی که به اختلال دو قطبی مبتلا هستند ماده خاکستری کمتری دارند، این کاهش در قسمت لوب گیج گاهی و لوب پیشانی است، این دو بخش هیجان ها و احساس را در مغز مهار می کند، بیشتر نورون های حساس به دوپامین در لوب پیشانی قرار دارند، وظیفه مهم این بخش تمرکز، اعمال ارادی، حرف زدن، تعیین شخصیت و … است، بنابراین شاهد کاهش کارایی فرد و اختلال در تمرکز می شود.

لوب گیج گاهی یکی از لوب های مهم و اصلی مغز است، که در پردازش اطلاعات از طریق حس بینایی و یا شنوایی، درک زبان و … کارایی دارد، هیپوتالاموس این افراد بزرگ تر از افراد معمولی است.

به طور کلی اختلال دو قطبی کارکرد مغز را کاهش می دهند، فرآیند ترمیم مغز را متوقف می کند بنابراین سلول های مغز بدون استفاده می مانند، در نتیجه رفتار های غر عادی انجام می دهند.

راه‌های تشخیص بیماری شیدایی

برای این که تعیین شود که فرد به این اختلال مبتلا است یا نه، از آزمون های ارزیابی استفاده می شود که در ادامه به آن ها اشاره می کنیم:

معاینه فیزیکی:

انجام معاینه فیزیکی به علاوه تست های آزمایشگاهی برای شناسایی کردن هر مشکلی که می تواند این بیماری را به وجود آورد یا علائم آن را تشدید کنند.

ارزیابی روانپزشکی:

گفت و گو کردن با یک روانپزشک درباره ی افکار، احساسات و الگو های رفتاری می تواند به متخصص کمک کند تا یک ارزیابی روانشناختی کامل از فرد دارای اختلال دو قطبی داشته باشد، در این نوع ارزیابی احتمال دارد از خانواده یا دوستان نزدیک فرد اطلاعاتی دریافت شود.

اختلال دو قطبی
اختلال دو قطبی

بررسی نمودار خلقی:

به صورت روزانه حالت های خلقی، الگوی خواب یا بقیه ی عواملی که می تواند به تشخیص دادن بیماری و پیدا کردن درمان مناسب را ثبت کردن برای تعیین و تشخیص بیماری خیلی سودمند است.

بررسی معیارهای اختلال دوقطبی:

بعضی اوقات علائم بیمار با معیار های این اختلال و اختلال های مرتبط با آن مقایسه می شود، برای انجام دادن این راه تشخیصی از راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی که توسط انجمن روانپزشکی آمریکا انتشار پیدا کرده است استفاده می کنند.

درمان بیماری دو قطبی

انواع راه و روش های درمانی می تواند به خیلی از انسان ها کمک کند، حتی کسانی که شدید ترین نوع این بیماری را دارند، یک برنامه درمانی که موثر است ترکیبی از دارو درمانی و روان درمانی می باشد که به آن گفتگو درمانی می گویند.

اختلال دو قطبی چه می باشد؟ همان گونه که ذکر شد، این اختلال یک اختلال مادام العمر  است و تا پایان عمر همراه فرد است، دو فاز شیدایی و افسردگی معمولا به مرور زمان به سراغ فرد بیمار بر می گردند، ما بین این دوره ها، خیلی از افراد به بیماری دو قطبی بدون تغییرات خلقی مبتلا هستند، ولی بعضی از افراد دیگر احتمال دارد نشانه های طولانی مدتی را دارا باشند، درمان هایی که طولانی مدت است و پی در پی می تواند به افراد در مدیریت کردن این بیماری کمک کند، بعضی از این موارد درمانی که موثر هستند عبارت اند از:

داروها

بعضی از دارو ها وجود دارند که می توانند به مدیریت کردن علائم این اختلال کمک کنند، به همین دلیل امکان دارد برای پیدا کردن بهترین دارو، پزشک چند دارو را تست کند تا بهترین و مناسب ترین دارو ها را مشخص کند.

داروهایی که برای درمان این بیماری مصرف می شوند، دارو های تثبیت کننده های خلقی و دارو های ضد روان پریشی هستند، برنامه های درمانی ممکن است داروهایی داشته باشد که خواب یا اضطراب افراد را هدف قرار دهند، پزشکان بیشتر داروهای ضد افسردگی را برای درمان کردن دوره های افسردگی در این اختلال را تجویز می کنند، ترکیب کردن داروی ضد افسردگی با یک تثبیت کننده ی خلق و خو برای پیشگیری از آغاز یک دوره ی خطرناک روحی گاهی مواقع لازم است.

روان درمانی

روان درمانی که به آن گفت و گوی درمانی می گویند، می تواند نقش موثری برای افراد مبتلا به این اختلال داشته باشد، روان درمانی اصطلاحی برای انوع راه های درمانی است که هدف آن کمک به فرد در شناسایی و تغییر احساسات، افکار و رفتارهای آزار دهنده برای افراد مبتلا به این اختلال است، این خدمت ها می تواند حمایت، آموزش و راهنمایی برای افراد مبتلا به این اختلال و خانواده های این افراد را در بر بگیرد، این تکنیک های درمانی احتمال دارد شامل سرویس های درمان شناخت رفتاری و آموزش روانشناختی باشد.

روان درمانی همچنین می تواند درمان های جدید و نو تری که مخصوص درمان این اختلال است را در بر بگیرد، از جمله ریتم درمانی میان فردی و اجتماعی (IPSRT) و درمان متمرکز بر خانواده، تعیین کردن این که آیا روان درمانی فشرده در اوایل اختلال می تواند از بروز کامل آن پیشگیری کند یا این که محدود کند، یک پروژه مهم است که در حال تحقیق روی آن هستند.

اختلال دو قطبی
اختلال دو قطبی

ما یک مقاله درمورد اسکیزوفرنی یا شیزوفرنی داریم که می توانید آن را مطالعه کنید.

سایر گزینه های درمانی

بعضی از افرادی که این اختلال را دارا هستند احتمال دارد بقیه ی درمان ها را برای کنترل کردن علائم بیماری خود سودمند بدانند، که می توان به مورد های زیر اشاره کرد:

  • الکتروشوک درمانی (ECT) : این روش، یک روش تحریک مغزی است که می تواند به افراد مبتلا کمک کند تا از علائم و نشانه های شدید این اختلال راحت شوند، با استفاده از این روش که مدرن است، فرد بیمار چند هفته جلسات درمانی را می گذراند، این روش با بیهوشی عمومی انجام می گیرد و خطری ندارد، ETC برای درمان این بیماری در فاز های شدید بیماری مانند خطر خودکشی یا کاتاتونیا که اکثرا با دارو و روان درمانی بهبود نمی یابند خوب است و اثر دارد.
  • تحریک مغناطیسی Transcranial (TMS) : TMS راه جدید تری برای تحریک کردن مغز است و در این تکنیک از امواج مغناطیسی برای درمان بهره می گیرند، این تکنیک معمولا 1 ماه برای بیمار تجویز می شود، تحقیقات و آزمایش ها نشان می دهد که این روش برای خیلی از کسانی که به انواع افسردگی مبتلا هستند سودمند است ولی نقش آن در درمان کردن اختلال دو قطبی هنوز مورد بررسی و مطالعه قرار دارد.

درمان اختلال دوقطبی

همان گونه که ذکر شد، برای درمان کردن این بیماری راه های زیاد وجود دارد، ولی موضوع حائز اهمیت انتخاب کردن دقیق دارو و متد درمانی است، یافتن درمان مناسب برای هر اختلال یا بیماری به آزمون و خطا نیاز دارد، در این آزمون و خطا بعد از یک دوره از مصرف دارو، پزشک علائم بیمار را بررسی می کند و اگر دارو ها به شکل صحیح نداشته باشند، از یک راه و روش دیگر بهره می گیرد.

این کار به حوصله و صبر نیاز دارد، چون بعضی از دارو ها به زمانی تقریبا بین هفته ها یا ماه ها نیاز دارند تا کاملا روی بیمار اثر بگذارند، اگر پزشک چند راه درمانی برای فردی که علائم او درمان نمی شود در نظر گرفته باشد، تنها یک دارو را عوض می کند تا مشخص کند که کدام دارو کمترین عوارض را دارد و همچنین باعث بهبودی علائم می شود، اضافه بر این ها ممکن است با تغییر علائم لازم باید تا دوز دارو عوض شود.

عوامل تشدید کننده اختلال دو قطبی

افراد مبتلا به این اختلال خیلی زیاد از شیوه زندگی و عوامل محیطی اثر می گیرند، افراد متخصص بر این باور هستند که شناختن این محرک ها و دوری جستن از آن ها، بیشتر کلید مدیریت این اختلال است، عامل هایی که ممکن است باعث تشدید این بیماری شود شامل موارد زیر است:

  • استرس
  • زایمان
  • برخی از داروها
  • تغییرات فصلی
  • بی‌خوابی یا اختلالات خواب
  • مصرف مواد مخدر و الکل
  • مصرف بیش از حد کافئین
اختلال دو قطبی
اختلال دو قطبی

نحوه برخورد با افراد دوقطبی

این بیماری نوعی بیماری است که ذاتا افراطی است و ممکن است فرد مبتلا نداند که در مرحله ی شیدایی است، این افراد معمولا بعد از این که دوره ی شیدایی یا افسردگی آن ها تمام می شود، به شوک رفتاری دچار می شوند و باورشان نمی شود که آن کار ها را انجام داده اند، بعضی از افرادی که این بیماری را دارند، دوره های مکرر و شدید تری را نسبت به بقیه تجربه می کنند، نوع شدید این بیماری در افراد باعث می شود که آن ها پی در پی شغل شان را عوض کنند و روابط اجتماعی آن ها خوب نباشد و این که حتی به خودکشی کردن فکر کنند.

در دوره های اختلال شیدایی و افسردگی، فردی که به این اختلال دچار است احتمال دارد چیز هایی که واقعی نیستند را ببیند یا بشنود که به این حالت توهم گفته می شود، چیزی که درباره ی اطرافیان این بیماران حائز اهمیت است درک آن ها است، در نتیجه به اطرافیان این بیماران توصیه و پیشنهاد می شود که علاوه بر درک شرایط، درمان فرد بیمار را هم بر خلاف میل بیمار ول نکنند.

سبک زندگی افراد مبتلا به بیماری شیدایی

زندگی کردن با کسی که دارای این اختلال است چالش های زیادی دارد ولی راه هایی هستند که به افراد کمک می کند این کار را برای خود، دوست یا یک نفر دیگر راحت تر کند، این موارد شامل مورد های زیر است:

  • تحت درمان قرار گرفتن و پایبندی به آن، بهبود یافتن و درمان نیازمند زمان است و آسان هم نیست ولی درمان بهترین روش برای آغاز احساس بهتر در زندگی در این شرایط می باشد.
  • با پزشک قرار های ملاقات پزشکی و درمانی بگذارید و در مورد راه ها و روش های درمان با او صحبت کنید.
  • همه ی دارو ها را طبق چیزی که پزشک تجویز کرده استفاده کنید.
  • برای کارهای خود از جمله خوردن و خوابیدن برنامه داشته باشید و حتما به اندازه ی لازم بخوابید.
  • نوسان های خلقی و علامت هایی که هشدار دهنده ی روحی هستند را بشناسید و تشخیص دهید همانند کاهش خواب.
  • زمانی که قصد دارید درمان خود را ادامه دهید، از خانواده و اطرافیان خود کمک بگیرید.
  • از مصرف کردن الکل و مواد مخدر دوری کنید.

یادتان نرود که این بیماری تا آخر عمر همراه شماست ولی اگر از درمان طولانی مدت و مداوم استفاده کنید، می تواند به کنترل کردن علائم و نشانه ها کمک کند و شما را قادر به داشتن یک زندگی سالم کند، در نتیجه انجام دادن بعضی از کار های مداوم و روزمره می تواند برای خوب شدن وضع بیماران دو قطبی مفید باشد.

  1. ورزش منظم: موردی که به کم شدن افسردگی و استرس کمک می کند، ورزش های هوازی منظم مانند دو آهسته، پیاده روی تند، شنا یا دوچرخه سواری  است و همچنین خواب را تقویت می کند و برای قلب و مغز خیلی سودمند است، بعضی از شواهد نمایانگر این است که ورزش هایی که هوازی نیستند مانند یوگا، وزنه برداری و پیلاتس هم می توانند سودمند باشند، قبل از این که یک برنامه ورزشی را شروع کنید حتما با پزشک معالج خود مشورت کنید.
  2. بررسی نمودار زندگی: ممکن است حتی با درمان هم تغییرات خلقی که لازم به وجود نیاید، زمانی که بیمار و پزشک با هم همکاری لازم را داشته باشند و بیمار به طور آشکار در مورد نگرانی و مشکلاتش حرف بزند، درمان اثر بیشتری دارد، ثبت کردن نمودار زندگی که علائم خلقی روزانه، درمان ها، الگوی خواب و اتفافات زندگی افراد بیمار در آن مشخص شده است می تواند به پزشک فرد بیمار کمک کند تا در طی زمان این اختلال را درمان کند، برای این کار افراد دارای اختلال می توانند خیلی راحت اطلاعاتی که جمع شده است را از راه برنامه های گوشی های هوشمند با پزشک خود به اشتراک بگذارند.

نگهداری از افراد با این اختلال در منزل یا محل کار

این اختلال یک بیماری مزمن روانی است، این به معنی این است که که کسانی که این اختلال را دارند باید تا آخر عمر با آن کنار بیایند و به ادامه ی زندگی خود بپردازند و به این معنی نیست که این بیماران نمی توانند زندگی شاد و سالم را دارا باشند.

درمان کردن به این افراد کمک می کند که تغییرات خلقی خود را کنترل کنند و با آن ها کنار بیایند، برای این که درمان اثر بیشتری داشته باشد خوب است که یک تیم مراقبتی از فرد دارای این اختلال برای کمک کردن بیشتر وارد عرصه شود.

اضافه بر پزشک اصلی، حضور پیدا کردن یک روانشناس و روانپزشک برای بررسی کردن علائم این افراد به شکل منظم در کم کردن علائم و درمان و بهبود این افراد خیلی موثر و خوب است، از راه گفتگودرمانی، پزشکان می توانند به بیمار کمک کنند که فرد بیمار با علائم این بیماری مقابله کند که اصلا این اثرات را دارو دارا نیست.

پیدا کردن متد های درمانی نیاز به سعی و تلاش دارد، برای همین باید برای یادگرفتن مدیریت این بیماری و پیش بینی کردن تغییرات خلقی صبر داشته باشید، بیماران دارای این اختلال در کنار استفاده کردن از خدمات روانپزشکی و روان درمانی موسسات مراقبتی و پرستاری مانند موسسه سپید گستر می توانند، یک راه برای زندگی شاد و عادی پیدا کنند.

در حالی که زندگی با این افراد می تواند یک چالش باشد ولی کمک گرفتن از این گزینه ها می تواند به حفظ کردن کیفیت زندگی این بیماران خیلی کمک کند.

اختلال دوقطبی در کودکان

درست است که برای تشخبیص این اختلال در کودکان و افراد نوجوان از معیار هایی که برای افراد بزرگسال کاربرد دارد، استفاده می کنند ولی علائم این اختلال در کودکان و نوجوانان دارای الگوهای متفاوتی است و احتمال دارد که به تنهایی برای تشخیص دقیق این بیماری بس نباشد.

اضافه بر این کودکانی که این اختلال را دارند بیشتر با بقیه ی بیماری های روانی مانند اختلال نقص توجه یا همان بیش فعالی (ADHD) یا مشکلات رفتاری رو به رو هستند، این مسئله می تواند تشخیص این بیماری را سخت تر کند، در نتیجه توصیه می شود برای تشخیص دادن و درمان کردن این بیماری در کودکان با روانپزشک کودک مجرب مشورت کنید.

در صورت نیاز به پرستار بیمار در منزل برای مراقبت و نگهداری افراد مبتلا به بیماری دو قطبی و شیدایی از شرکت خدمات پرستاری سپید گستر کمک بگیرید.

تماس با خدمات پرستاری سپید گستر
تماس با خدمات پرستاری سپید گستر
انتشار یافته: 7
  1. مهرداد اکبری 2 سال قبل

    چه سایت قشنگی دارین

  2. علیرضا کلانتری 1 سال قبل

    من خودم یه مدت پرستار سالمند بودم این موسسه واقعا حرفه ای و متخصصن

  3. فرهاد نوری 1 سال قبل

    سلام وقت شما بخیر میخواستم بدونم پرستار متخصصی که بتواند از کودک صرعی به صورت 24 ساعته مراقبت کند دارید؟

  4. بهروز اکبری 1 سال قبل

    خدمات سپید گستر بی نظیره

  5. مسعود کمالی 1 سال قبل

    دمتون گرم با این همه اطلاعات به روز و حرفه ای

  6. علی نادری 6 ماه قبل

    سلام آیا اختلال دوقطبی قابل درمان است؟

    1. sepidgostar 6 ماه قبل

      سلام وقتتون بخیر اختلال دوقطبی نیاز به درمان مادام العمر با داروها دارد، حتی در دوره هایی که احساس بهتری دارید. افرادی که درمان این مشکل را نادیده می گیرند در معرض خطر عود علائم یا داشتن تغییرات خفیف خلقی هستند که به شیدایی کامل یا افسردگی تبدیل می شوند.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

لطفا نظرات و پیشنهادات خود را با رعایت موارد اخلاقی وارد نمایید